แบบอย่างการสอนกะลิมะฮชะฮาดะฮแก่คนที่ป่วยหนัก

แบบอย่างการสอนกะลิมะฮชะฮาดะฮแก่คนที่ป่วยหนัก

การสอนกะลิมะฮ "ลาอิลาอิลาฮะอิลลัลลอฮ "แก่คนป่วยหนัก" ตามที่พบเห็นในบ้านเรา บางที่ ส่วนหนึ่งอ่านอัลกุรอ่าน ส่วนหนึ่งสอนกะลิมะฮ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ผสมปนเปมั่วไปหมด ความจริง ตามสุนนะฮ ให้สอนครั้งครั้งเดียวก็พอ เมื่อผู้ป่วยกล่าวแล้วก็จบ เพราะเป้าหมายคือ ให้คำพูดของเขาก่อนตายคือ "ลาอิลาฮะอิลลั้ลลอฮ" แต่ถ้าผู้ป่วยพูดเรื่องอื่นอีก ก็ให้สอนซ้ำได้จนเขากล่าวคำชะฮาดะฮเป็นครั้งสุดท้าย

มาดูหลักฐานต่อไปนี้

1.สอนผู้ที่ยังคงสามารถพูดได้อยู่

عَنْ أَنَسٍ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عَادَ رَجُلا مِنْ الأَنْصَارِ فَقَالَ : ( يَا خَالُ ، قُلْ : لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ . قَالَ : خَالٌ أَمْ عَمٌّ ؟! قَالَ : بَلْ خَالٌ . قَالَ : وَخَيْرٌ لِي أَنْ أَقُولَهَا ؟! قَالَ : نَعَمْ ) رواه أحمد (13414) وقال الألباني في أحكام الجنائز : إسناده صحيح على شرط مسلم

รายงานจากอะนัส ว่าแท้จริงรซูลุลลอฮ ศ็อลฯ เยี่ยม(ผู้ป่วย)ชาวอันศ็อรคนหนึ่ง แล้วกล่าวว่า (โอ้ คุณน้า จงกล่าว "ลาอิลาฮะอิลลัลลอฮ เถิด ,เขากล่าวว่า น้าหรือ ลุง? ท่านรอซูลกล่าวว่า แต่ทว่า เป็นน้านั้นแหละ (หมายถึงน้าฝ่ายแม่) เขา(ชายคนนั้น)กล่าวว่า " และเป็นผลดีแก่ฉันที่จะกล่าวมันใช่ไหม? ท่านรอซูลกล่าวว่า "ครับ" -รายงานโดยอะหมัด (13414)และอัลอัลบานีย์กล่าวไว้ใน อะหกามอัลญะนาอิซว่า "สายรายงานเศาะเฮียะ ตามเงือนไขของอิหม่ามมุสลิม
...........
จะเห็นได้ว่า ท่านนบี ศ็อลฯ สอนกะลีมะฮ แก่คนป่วยที่ยังพูดได้อยู่ เพื่อให้เขากล่าวมัน ก่อนสิ้นลมหายใจ ให้ป็นคำพูดสุดท้ายของเขา

2 ไม่ควรสอนหลายครั้งและซ้ำซาก เมื่อคนป่วยได้กล่าวคำนี้ไปแล้ว
อิหม่ามนะวาวีย์(ร.ฮ) กล่าวว่า

ﻭَﻛَﺮِﻫُﻮﺍ ﺍﻹِﻛْﺜَﺎﺭ ﻋَﻠَﻴْﻪِ ﻭَﺍﻟْﻤُﻮَﺍﻻﺓ ﻟِﺌَﻼ ﻳَﻀْﺠَﺮ ﺑِﻀِﻴﻖِ ﺣَﺎﻟﻪ ﻭَﺷِﺪَّﺓ ﻛَﺮْﺑﻪ

และพวกเขา(บรรดาอุลามาอฺ)รังเกียจ การกล่าวตัลกีนเป็นจำนวนมาก และการกล่าวต่อเนื่องกันหลายครั้ง เพื่ออย่าให้มัน สร้างความยุ่งยาก ด้วยการทำให้สภาพของเขา(ผู้ป่วย)คับแคบและลำบากหนักขึ้น(ในขณะที่ชีวิตกำลังจะออกจากร่าง) -ชัรหมุสลิม 6/219 กิตาบุลญะนาอิซ

قَالَ أَحْمَدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الْعِجْلِيُّ : حَدَّثَنِي أَبِي قَالَ : لَمَّا احْتَضَرَ ابْنُ الْمُبَارَكِ ، جَعَلَ رَجُلٌ يُلَقِّنُهُ قُلْ : لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ فَأَكْثَرَ عَلَيْهِ ، فَقَالَ لَهُ : لَسْتَ تُحْسِنُ ، وَأَخَافُ أَنْ تُؤْذِيَ مُسْلِمًا بَعْدِي ، إِذَا لَقَّنْتَنِي فَقُلْتُ : لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ ، ثُمَّ لَمْ أُحْدِثْ كَلَامًا بَعْدَهَا فَدَعْنِي ، فَإِذَا أَحْدَثْتُ كَلَامًا فَلَقِّنِي حَتَّى تَكُونَ آخِرَ كَلَامِي

อะหมัด บิน อับดุลลอฮ อัลอิจญลีย์ ได้กล่าวว่า บิดาของฉันได้เล่าฉัน โดยเขากล่าวว่า เมื่อ อิบนุอัลมุบาร็อก ใกล้จะเสียชีวิต ชายคนหนึ่งได้สอน เขา โดยกล่าวว่า "ท่านจงกล่าวว่า "ลาอิลาฮะอิลลัลลอฮเถิด" แล้วเขาได้กล่าวมัน มากครั้ง แล้วท่านอิบนุอัลมุบาร็อกได้กล่าวแก่เขาผู้นั้นว่า "ท่านทำไม่สวยงามเลย และฉันเกรงว่า ท่านจะสร้างความเดือดร้องให้มุสลิมคนหนึ่งคนใด หลังจากฉัน ,เมื่อท่านสอนฉัน แล้วฉันกล่าวว่า "ลาอิลาฮะอิลลัลลอฮ"ต่อมา ฉัน ไม่ได้พูดคำพูดใดๆ หลังจากนั้น ก็จงปล่อยฉัน (คือไม่ต้องสอนอีก) แล้วเมื่อฉันพูดคำพูดใดๆอีก ก็จงสอนฉัน (ให้กล่าวกะลิมะฮลาอิลาฮะอิลลัลลอฮ-ผู้แปล) จนกว่ามันจะเป็นคำพูดสุดท้ายของฉัน- ดูสิยารเอียะลามอัลนุบะลาอฮ ของอิหม่ามอัซซะฮะบีย์ 8/418
..........
สรุปคือ
การสอนคำว่า ลาอิลาฮะอิลลัลลอฮ แก่ผู้ที่ใกล้จะตาย นั้นให้สอน เมื่อผู้ป่วยกล่าวแล้ว ก็ไม่ต้องสอนซ้ำอีก แต่ถ้าเขาพูดเรื่องอื่น ก็ให้สอนซ้ำ จนเขากล่าวกะลิมะฮ ลาอิลาฮะอิลลัลลอฮ เป็นคำพูดสุดท้ายก่อนตาย
ขอให้ผู้อ่านโปรดพิจารณากันนะครับ

อะสัน หมัดอะดั้ม
15/4/64