ทำไมต้องดีเบท
การดีเบท คือ การอภิปรายหรือแสดงความเห็น แย้งเกี่ยวกับเรื่องหรือหัว
การดีเบท คือ การอภิปรายหรือแสดงความเห็น
คำว่า "ดีเบท" ภาษาอาหรับ เรียกว่า มุนาเกาะชะฮ (مناقشة ) มุนาเซาะเราะฮ (مناطرة )
บางคนบอกว่า การดีเบท ไม่ใช่แนวทางของสะลัฟ ผู้เขียนขอกล่าวว่า การอภิปรายโต้แย้งเพื่อให้ค
อิบนุตัยมียะฮ (ร.ฮ)กล่าวว่า
قد كان العلماء من الصحابة والتابعين من بعدهم، إذا تنازعوا في الأمر اتبعوا أمر الله تعالى في قوله سبحانه يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ أَطِيعُواْ اللّهَ وَأَطِيعُواْ الرَّسُولَ وَأُوْلِي الأَمْرِ مِنكُمْ فَإِن تَنَازَعْتُمْ فِي شَيْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللّهِ وَالرَّسُولِ إِن كُنتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ ذَلِكَ خَيْرٌ وَأَحْسَنُ تَأْوِيلاً
แท้จริง ปรากฏว่า บรรดาอุลามาอฺ จากเหล่าเศาะหาบะฮ และตาบิอีน หลังจากพวกเขา เมื่อพวกเขามีความเห็นขัดแย
وكانوا يتناظرون في المسألة مناظرة مشاورة ومناصحة وربما اختلف قولهم في المسألة العلمية والعملية مع بقاء الألفة والعصمة وأخوة الدين .
และปรากฏว่า พวกเขาจะอภิปรายโต้แย้งกัน ในประเด็นนั้น เป็นการโต้แย้งในเชิงปรึกษา
การดีเบท ที่ไม่ใช่แบบอย่างสะลัฟ คือ การดีเบท ที่ไม่รักษามารยาท แตกแยก และเป็นศัตรูระหว่างกัน ห้ำหั่นทำลายกัน
การเห็นต่าง แล้วพูดคนละที ต่างคนต่างกล่าวหากันในเชิง
อิหม่ามอัซซะฮะบียได้รายงาน
قَالَ يُونُسُ الصَّدَفِيُّ : مَا رَأَيْتُ أَعْقَلَ مِنَ الشَّافِعِيِّ ، نَاظَرْتُهُ يَوْمًا فِي مَسْأَلَةٍ ، ثُمَّ افْتَرَقْنَا ، وَلَقِيَنِي ، فَأَخَذَ بِيَدِي ، ثُمَّ قَالَ : يَا أَبَا مُوسَى ، أَلَا يَسْتَقِيمُ أَنْ نَكُونَ إِخْوَانًا وَإِنْ لَمْ نَتَّفِقْ فِي مَسْأَلَةٍ
ยูนุส อัศเศาะดะฟีย์ กล่าวว่า ข้าพเจ้าไม่เคยเห็นใครที่ฉล
จะมีสักคนไหมที่อ้างสะลัฟ ที่ใช้มารยาทในการดีเบท แบบสะลัฟ อย่างเช่น ท่านอิหม่ามชาฟิอีย (ร.ฮ)
والله أعلم بالصواب
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น