ข้ออนุโลมสำหรับมุจญตะฮีด

ข้ออนุ[โลมสำหรับมุจญตะฮีด (ทีมักถูกนำมาเป็นข้ออ้างผิดๆ)

วาทกรรมของนักทำบิดอะฮและนักรอมชอมเอาใจ กับผู้ทำบิดอะฮมักจะสร้างวาทกรรม อ้างว่า อิหม่ามนะวาวีย์ อิหม่ามอิบนุหะญัร หรือปราชญ์คนอื่นๆทำบิดอะฮหรือ ? เขาตกนรกหรือ ?

คำถามข้างต้น มักจะพบบ่อยจากคำถามนักอนุรักบิดอะฮ แต่มาวันนี้ ผู้ที่เรียกว่าชาวสุนนะฮ ที่เอาใจคนทำบิดอะฮ ก็มีให้เห็น

ขอเรียนว่า
ประเด็นอิจญติฮาด ซึ่งปราชญ์เขาเจตนาบริสุทธิ์ ใจในการทุ่มเทความพยายามที่จะแสวงหาสิ่งที่ถูกต้อง ปราชญ์เหล่านี้ปรากฏว่าวินิจฉัย ผิดพลาด ขัดแย้งกับหุกุมอัลลอฮ และปรากฏว่าสิ่งนั้นเป็นบิดอะฮ แต่ผู้ที่วินิจฉัยและปฏิบัติในสิ่งที่เขาวินิจฉัยนั้น ก็ไม่ถือว่าเขาทำบิดอะฮ แม้สิ่งนั้นตัวของมันจะเป็นบิดอะฮก็ตาม

ท่านนบี ศอ็ลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม กล่าวว่า

إذا حكم الحاكم فاجتهد ثم أصاب فله أجران وإذا حكم واجتهد ثم أخطأ فله أجر واحد

เมื่อ ผู้พิพากษาได้ตัดสิน แล้วเขาได้ทำการวินิจฉัย (อย่างเต็มความสามารถ) แล้วเขาไ(ตัดสิน)ถูกต้อง เขาก็จะได้รับการตอบแทนผลบุญสองเท่า และเมื่อเขาได้ตัดสิน แล้วเขาได้ทำการวินิจฉัย (อย่างเต็มความสามารถ) แล้วผิดพลาด เขาก็ได้รับการตอบแทนผลบุญหนึ่งเท่า - รายงานโดย อัลบุคอรี บทที่ 97 กิตาบุลเอียะติศอม

อิบนุตัยมียะฮ(ร.ฮ)กล่าวว่า

وَهُوَ قَوْلُ عَامَّةِ السَّلَفِ وَالْفُقَهَاءِ - : أَنَّ حُكْمَ اللَّهِ وَاحِدٌ وَأَنَّ مَنْ خَالَفَهُ بِاجْتِهَادِ سَائِغٍ مُخْطِئٌ مَعْذُورٌ مَأْجُورٌ فَعَلَى هَذَا يَكُونُ ذَلِكَ الْفِعْلُ الَّذِي فَعَلَهُ الْمُتَأَوِّلُ بِعَيْنِهِ حَرَامًا لَكِنْ لَا يَتَرَتَّبُ أَثَرُ التَّحْرِيمِ عَلَيْهِ لِعَفْوِ اللَّهِ عَنْهُ فَإِنَّهُ لَا يُكَلِّفُ نَفْسًا إلَّا وُسْعَهَا .
ا

และมันคือ ทัศนะสะลัฟและบรรดาฟุเกาะฮาอฺทั่วไป :
แท้จริงหุกุม(การตัดสิน)ของอัลลอฮนั้น มีหนึ่งเดียว และแท้จริง ผู้ใดขัดแย้งกับมัน(ขัดแย้งกับหุกุมอัลลอฮ) ด้วยการอิจญติฮาด ที่อนุญาต เขาคือผู้ผิดพลาด,ผู้ที่ได้การอภัย ผู้ที่ได้รับผลตอบแทน ดังนั้น บนสิ่งนี้ การกระทำดังกล่าวนั้น ซึ่งผู้ตีความได้ปฏิบัติมัน ด้วยตัวของมันหะรอม แต่ แต่ผลของการหะรอม จะไม่มีผลตามมาบนเขา(มุจญตะฮิด) เพราะการอภัยของอัลลอฮแก่เขา เพราะแท้จริงไม่ทรงกำหนดบังคับผู้ใด นอกจากเท่าที่เขาจะมีความสามารถ - มัจญมัวะอัลฟะตาวา 20/268

....
สรุป

ทัศนะสะลัฟและบรรดาฟุเกาะฮาอฺ คือ
1. หุกุมหรือการตัดสินชี้ขาดของอัลลอฮนั้นมีหนึ่ง (หมายถึงที่ถูกนั้นมีหนึ่งเดียว)
2. ผู้ใดขัดแย้งกับหุกุมอัลลอฮ ด้วยการอิจญติฮาดที่อนุญาตให้อิจญติฮาดได้ เขาคือผู้ที่ผิดพลาดที่ได้รับการอภัย และได้ผลบุญ
3. การกระทำนั้น โดยตัวของการกระทำคือสิ่งที่ต้องห้าม แต่ผลของการทำสิ่งต้องห้ามนั้น เขาไม่ได้รับ เพราะอัลลอฮอภัย การกระทำสิ่งที่อยู่นอกเหนือความสามารถของเขา

กล่าวคือ มุจญตะฮิด เมื่อไม่พบหลักฐาน แล้วเขาทำการอิจญติฮาด แล้วขัดแย้งหรือไม่ตรงกับหุกุมอัลลอฮ เขาคือผู้ผิดพลาดที่ได้รับการอภัย เพราะเป็นเรื่องสุดวิสัย

ชัยคุลอิสลาม อิบนุตัยมียะฮ (ขออัลลอฮเมตตาต่อท่าน) กล่าวว่า

وكثير من مجتهدي السلف والخلف قد قالوا وفعلوا ما هو بدعة ولم يعلموا أنه بدعة، إما لأحاديث ضعيفة ظنوها صحيحة، وإما لآيات فهموا منها ما لم يُرد منها، وإما لرأي رأوه، وفي المسألة نصوص لم تبلغهم، وإذا اتقى الرجل ربه ما استطاع دخل في قوله: {رَبَّنَا لاَ تُؤَاخِذْنَا إِن نَّسِينَا أَوْ أَخْطَأْنَا} [البقرة:286

และส่วนมากจากมุจญตะฮิด ยุคสะลัฟและเคาะลัฟ พวกเขาได้กล่าวและได้ทำ บางสิ่ง ที่มันเป็นบิดอะฮ โดยที่เขาไม่รู้ว่า มันเป็น บิดอะฮ อาจจะเป็นเพราะ บรรดาหะดิษเฎาะอีฟ ที่พวกเขาเข้าใจว่า เป็นหะดิษเศาะเฮียะ , อาจจะเป็นเพราะ บรรดาอายะฮ ที่ พวกเขาเข้าใจ ไม่เป็นไปตามความมุ่งหมายจากมัน ,อาจจะเป็นเพราะความเห็นที่พวกเขาได้แสดงความเห็น และอาจจะเป็นเพราะในบางประเด็นปัญหา หลักฐานที่เป็นตัวบท ไม่ได้ถึงไปยังพวกเขา และเมื่อ คนนั้น ยำเกรงต่อ พระเจ้าของเขา ตามขีดความสามารถของเขา เขาก็เข้าอยู่ในคำดำรัสของพระองค์ที่ว่า (" โอ้พระผู้อภิบาลของเรา ได้โปรดอย่าเอาผิดเราในสิ่งที่เราลืมหรือ ผิดพลาด ) อัลบะเกาะฮเราะฮ /286 - มัจญมัวะอัลฟะตาวา 19/191

.........

สรุป

ความผิดพลาดของมุจญตะฮิดยุคสะลัฟ ที่พวกเขาได้กล่าวและได้ทำ บางสิ่ง ที่มันเป็นบิดอะฮ โดยที่เขาไม่รู้ว่า มันเป็น บิดอะฮ อาจจะเป็นเพราะ

1. บรรดาหะดิษเฎาะอีฟ ที่พวกเขาเข้าใจว่า เป็นหะดิษเศาะเฮียะ
2. อาจจะเป็นเพราะ บรรดาอายะฮ ที่ พวกเขาเข้าใจ ไม่เป็นไปตามความมุ่งหมายจากมัน
3. อาจจะเป็นเพราะความเห็นที่พวกเขาได้แสดงความเห็น
4. และอาจจะเป็นเพราะในบางประเด็นปัญหา หลักฐานที่เป็นตัวบท ไม่ได้ถึงไปยังพวกเขา

.............
เพราะฉะนั้น เราจะไม่กล่าวหาว่ามุจญตะฮฮิดเป็นผู้ทำบิดอะฮ เพราะพวกเขาได้ปฏิบัติในสิ่งที่เป็นข้อผอนปรนเป็นการเฉพาะแก่พวกเขา เพราะเหตุนี้พวกเขาจึงห้ามตามในสิ่งที่ขัดแย้งกับอัลกุรอ่านและอัสสุนนะฮ ดังอิบนุก็อยยิม (ร.ฮ) กล่าวว่า

وقد نهى الأئمة الأربعة عن تقليدهم , وذموا من أخذ أقوالهم بغير حجة ; فقال الشافعي : مثل الذي يطلب العلم بلا حجة كمثل حاطب ليل , يحمل حزمة حطب وفيه أفعى تلدغه وهو لا يدري , ذكره البيهقي

และความจริง อิหม่ามทั้งสี่ ได้ห้ามตักลีด(เชื่อตาม)พวกเขา และพวกเขาตำหนิผู้ที่ยึดเอาคำพูดของพวกเขาโดยปราศจากหลักฐาน แล้วท่านอิหม่ามชาฟิอีย์กล่าวว่า" อุปมาผู้ที่ศึกษาหาความรู้ โดยไม่มีหลักฐาน อุปมัยดังเช่น คนหาไม้ฟืนยามค่ำคืน ,เขาแบกมัดของไม้ฟืน และในนั้นมีงูจะกัดเขาอยู่ โดยที่เขาไม่รู้ ,อัลบัยฮะกีย์ได้ระบุเอาไว้
- อะอฺลามุลมุวักกิอีน เล่ม 1 หน้า 139

แต่...พวกที่ตักลิด เชื่อตามแบบหัวหนวกตาบอด ไม่ยอมรับฟัง เมื่อทำบิดอะฮ ก็เที่ยวยกข้ออ้างว่าตามอุลามาอฺ -นะอูซุบิลละฮ

อะสัน หมัดอะดั้ม
20/10/10