ระวังอ้างความเห็น อ้างอิจญติฮาดแบบมั่วนิ่มจะพาชาวบ้านลงเหว
อิสลามคือศาสนาของอัลลอฮ ผู้มีสิทธิ์บัญญัติคำสอนศาสนาก็คือเจ้าของศาสนา และพระองค์ทรงเลือกมุหัมหมัด ให้ทำหน้าที่ ศาสนาทูต เพื่อนำคำสอนมาเผยแพร่แก่อุมมะฮ และเป็นแบบอย่างแก่พวกเขา
......
......
อิหม่ามอัลบุคอรีกล่าวว่า
وَقَالَ الزُّهْرِيُّ مِنْ اللَّهِ الرِّسَالَةُ وَعَلَى رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ الْبَلَاغُ وَعَلَيْنَا التَّسْلِيمُ
และอัซซุฮรีย์ ได้กล่าวว่า สารแห่งอิสลาม มาจากอัลลอฮ ,หน้าที่เหนือรอซูลคือ การเผยแพร่ และหน้าที่ของพวกเราคือการยอมรับ(มาปฏิบัติ) - เศาะเฮียะบุคอรี
............
............
หน้าที่ของทุกคนคือ รับวะหยูจากอัลลอฮตาอาลาผ่านรอซูลมาปฏิบัติ ไม่มีสิทธิ์บัญญัติหุกุมศาสนาด้วยความเห็น
الكتاب والسنة فيهما ما يكفي لإصلاح أمر الدين دون الحاجة إلى أي زيادة عليهما باجتهاد أو رأي أو قياس، و الدين قد اكتمل يوم أن نزل قوله تعالى (اليوم أكملت لكم دينكم) و في لغتنا الشيء الذي يكتمل لا يمكن الزيادة عليه أصلا. ولذا فكل من يحاول وضع أحكام جديدة في الدين عن طريق الاجتهاد فقد ناقض الآية السابقة، و كأنه يتهم الله بعدم إكمال الدين.
อัลกิตาบ(อัลกุรอ่าน)และอัสสุนนะฮ ในทั้งสอง คือ สิ่งที่พอเพียงแล้วสำหรับ การทำให้กิจการศาสนา ถูกต้อง โดยไม่จำเป็นต้องอาศัย การเพิ่มเติมใดๆบนทั้งสอง ด้วยการอิจญติฮาด,หรือความคิดเห็น หรือการกิยาส และศาสนานั้นมันได้สมบูรณ์แล้ว ในวันที่คำตรัสของอัลลอฮตาอาลาได้ลงมา คือ(วันที่เราได้ทำให้ศาสนาของพวกเจ้าสมบูรณ์แก่พวกเจ้าแล้ว) และในภาษาของเรา สิ่งที่ถูกทำให้สมบูรณ์นั้น ไม่สามารถ เพิ่มเติมบนมัน มาแต่เดิม เพราะเหตุนี้ ทุกๆผู้ที่ พยายามกำหนดบรรดาหุกุมใหม่ในศาสนา ที่มาจากแนวทางการอิจญติฮาด แน่นอนเขาได้ทำให้อายะฮที่ผ่านมาบกพร่อง และเหมือนกับว่าเขาตำหนิอัลลอฮ ด้วยการที่ไม่ให้ศาสนาสมบูรณ์
............
สรุป
1.อัลกุอ่านและอัสสุนนะฮพอเพียงแล้ว ไม่จำเป็นต้องอาศัยการเพิ่มเติมใดๆด้วยการอิจญติฮาดและความคิดเห็น
2.ศาสนาสมบูรณ์แล้วในวันที่อัลลอฮตรัสว่า (วันที่เราทำให้ศาสนาของพวกเจ้าสมบูรณ์แก่พวกเจ้าแล้ว)
3. คำว่า "สมบูรณ์"หมายถึงสิ่งที่ไม่สามารถที่จะเพิ่มเติมบนมันมาแต่เดิม
4. ใครก็ตามที่พยายามกำหนดบรรดาหุกุมขึ้นมาใหม่ ในศาสนา ที่มาจากแนวทางการอิจญติฮาด เขาผู้นั้น ได้ทำให้อายะฮดังกล่าวบกพร่อง เหมือนกับการตำหนิอัลลอฮว่าไม่ทำให้ศาสนาสมบูรณ์
............
สรุป
1.อัลกุอ่านและอัสสุนนะฮพอเพียงแล้ว ไม่จำเป็นต้องอาศัยการเพิ่มเติมใดๆด้วยการอิจญติฮาดและความคิดเห็น
2.ศาสนาสมบูรณ์แล้วในวันที่อัลลอฮตรัสว่า (วันที่เราทำให้ศาสนาของพวกเจ้าสมบูรณ์แก่พวกเจ้าแล้ว)
3. คำว่า "สมบูรณ์"หมายถึงสิ่งที่ไม่สามารถที่จะเพิ่มเติมบนมันมาแต่เดิม
4. ใครก็ตามที่พยายามกำหนดบรรดาหุกุมขึ้นมาใหม่ ในศาสนา ที่มาจากแนวทางการอิจญติฮาด เขาผู้นั้น ได้ทำให้อายะฮดังกล่าวบกพร่อง เหมือนกับการตำหนิอัลลอฮว่าไม่ทำให้ศาสนาสมบูรณ์
فالاجتهاد لا يكون إلا أمور الدنيا و الحديث (إذا حكم الحاكم فاجتهد ثم أصاب فله أجران وإذا حكم فاجتهد ثم أخطأ فله أجر) فيه أن الحاكم المجتهد يخطئ ويصيب، و من تعلق بهذا الأثر فقد أحل الحكم في الدين بالخطأ، و هذا مذهب فاسد، فمراد الاجتهاد هو الحكم في نزاع حول أمر من أمور الدنيا، وهذا مراد الاجتهاد الشرعي، و هو الاجتهاد من القاضي في الحكم في موضع نزاع بين متنازعين في أمر من أمور الدنيا وليس الدين،.
เพราะการอิจญติฮาดนั้น มันจะไม่มี นอกจาก บรรดากิจการทางโลก(ดุนยา) และหะดิษที่ว่า (เมื่อผู้พิพากษา ได้ตัดสิน แล้วเขาได้ทำการวินิฉัยอย่างเติมความสามารถ ต่อมา ถูกต้อง(ตรงความเป็นจริง) เขาได้ผลตอบแทนสองเท่า และเมื่อเขาตัดสิน แล้วทำการวินิจฉัย ต่อมาผิดพลาด เขาได้ผลตอบแทนหนึ่งเท่า) ในหะดิษนี้ แสดงให้เห็นว่า แท้จริง ผู้พิพากษานั้น มีผิด มีถูก และผู้ใดโยง(อ้าง)หะดิษนี้ ว่า แท้จริง อนุญาตให้ตัดสินในศาสนาด้วยการผิดพลาดได้ และนี้คือ ทัศนะที่ผิด เพราะความมุ่งหมายของการอิจญติฮาด ในทางศาสนาบัญญัตินั้น มันคือ การตัดสิน ในประเด็นขัดแย้งที่เกี่ยวกับเรื่องหนึ่งเรื่องใด จากบรรดาเรื่องทางดุนยา และนี้คือจุดมุ่งหมาย การอิจญติฮาดในทางศาสนบัญญัติ คือการอิจญติฮาด(การวินิฉัย)จากกอฏีย์ (ผู้พิพากษา) ในการตัดสิน ในประเด็นการขัดแย้ง ระหว่างบรรดาผู้ขัดแย้งกันในเรื่องใดๆ จากบรรดาเรื่องที่เกี่ยวกับทางดุนยา(ทางโลก) ไม่ใช่ ทางศาสนา
.....
สรุป
1.การอิจญติฮาด นั้น สำหรับเรื่องที่เกี่ยวกับทางโลกเท่านนั้น
2.ใครอ้างหะดิษที่ว่า การอิจญติฮาด เมื่อผิดพลาดแล้วได้บุญหนึ่งเท่า มาอ้างว่า อนุญาตให้หุกุมด้วยสิ่งที่อิจญติฮาดผิดพลาดนั้น นี้คือ ทัศนะที่ผิด
3. จุดประสงค์ ในเรื่องการอิจญติฮาดในทางศาสนา นั้น หมายถึงการตัดสินในประเด็นขัดแย้งทางโลก
4. การอิจญติฮาด ใช้ในประเด็นขัดแย้งทางโลก ไม่ใช่ทางศาสนา
.....
สรุป
1.การอิจญติฮาด นั้น สำหรับเรื่องที่เกี่ยวกับทางโลกเท่านนั้น
2.ใครอ้างหะดิษที่ว่า การอิจญติฮาด เมื่อผิดพลาดแล้วได้บุญหนึ่งเท่า มาอ้างว่า อนุญาตให้หุกุมด้วยสิ่งที่อิจญติฮาดผิดพลาดนั้น นี้คือ ทัศนะที่ผิด
3. จุดประสงค์ ในเรื่องการอิจญติฮาดในทางศาสนา นั้น หมายถึงการตัดสินในประเด็นขัดแย้งทางโลก
4. การอิจญติฮาด ใช้ในประเด็นขัดแย้งทางโลก ไม่ใช่ทางศาสนา
หมายเหตุ
คำว่าทางศาสนา หมายถึงเรื่องศาสนาที่เกี่ยวกับอะกีดะฮและอิบาดะฮ ส่วนเรื่องทางโลกหมายถึงเรื่องศาสนาที่เกี่ยวกับอาดะฮ หรือกิจการที่เกี่ยวกับธรรมเนียมการดำรงชีวิตของมนุษย์ในทางโลก
คำว่าทางศาสนา หมายถึงเรื่องศาสนาที่เกี่ยวกับอะกีดะฮและอิบาดะฮ ส่วนเรื่องทางโลกหมายถึงเรื่องศาสนาที่เกี่ยวกับอาดะฮ หรือกิจการที่เกี่ยวกับธรรมเนียมการดำรงชีวิตของมนุษย์ในทางโลก
........
เพราะฉะนั้น อย่าเอาเรื่องความเห็น และการอิจญติฮาดด้วยความคิดเห็นมาสอนชาวบ้าน ให้เป็นหลักความเชื่อและหลักการอิบาดะฮ ไม่อย่างนั้น เป็นการพาชาวบ้านลงเหว
والله أعلم بالصواب
เพราะฉะนั้น อย่าเอาเรื่องความเห็น และการอิจญติฮาดด้วยความคิดเห็นมาสอนชาวบ้าน ให้เป็นหลักความเชื่อและหลักการอิบาดะฮ ไม่อย่างนั้น เป็นการพาชาวบ้านลงเหว
والله أعلم بالصواب
อะสัน หมัดอะดั้ม
25/10/61
25/10/61
เอกสารอ้างอิง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น