จะยึดความเห็นหรือจะยึดหลักฐานในเรื่องอะกีดะฮหรือ?
ปรมาจารย์คนดังสายเฎาะรีกัตท่านหนึ่ง ได้อ้างคำพูดต่อไปนี้ปฏิเสธการอยู่เบื้องสูงของอัลลอฮ ตาอาลา โดยเอาคำพูดข้างล่างมาอ้างคือ
ท่านอิหม่ามอัลบัยฮะกีย์ ได้อธิบายเกี่ยวกับอะกีดะฮ์ของแนวทางสะลัฟและปราชญ์หะดีษความว่า
وَفِي الْجُمْلَةِ يَجِبُ أَنْ يُعْلَمَ أَنَّ اسْتِوَاءَ اللَّهِ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى لَيْسَ بِاسْتِوَاءِ اعْتِدَالٍ عَنِ اعْوِجَاجٍ وَلا اسْتِقْرَارٍ فِي مَكَانٍ ، وَلا مُمَّاسَّةٍ لِشَيْءٍ مِنْ خَلْقِهِ ، لَكِنَّهُ مُسْتَوٍ عَلَى عَرْشِهِ كَمَا أَخْبَرَ بِلا كَيْفٍ بِلا أَيْنَ ، بَائِنٌ مِنْ جَمِيعِ خَلْقِهِ ، وَأَنَّ إِتْيَانَهُ لَيْسَ بِإِتْيَانٍ مِنْ مَكَانٍ إِلَى مَكَانٍ ، وَأَنَّ مَجِيئَهُ لَيْسَ بِحَرَكَةٍ ، وَأَنَّ نُزُولَهُ لَيْسَ بِنَقْلَةٍ ، وَأَنَّ نَفْسَهُ لَيْسَ بِجِسْمٍ. أنظر: البيهقي، الاعتقاد والهداية إلى سبيل الرشاد على مذهب السلف وأصحاب الحديث، ص 117.
“บทสรุป คือ จำเป็นต้องรู้ว่า การอิสติวาอฺ(สูงส่งเหนือบัลลังก์)ของอัลลอฮฺ ผู้ทรงมหาบริสุทธิ์นั้น มิใช่อิสติวาอฺแบบขึ้นยืนมาจากการก้ม มิใช่การอิสติวาอฺแบบสถิติอยู่ในสถานที่(ที่เป็นบัลลังก์), มิใช่การอิสติวาอฺแบบสัมผัสสิ่งหนึ่งจากสิ่งที่ถูกสร้างของพระองค์(เช่น ไม่สัมผัสบัลลังก์) แต่พระองค์ทรงอิสติวาอฺเหนือบัลลังก์ของพระองค์เสมือนกับที่พระองค์ได้บอกเอาไว้(ในอัลกุรอาน)โดยไม่มีรูปแบบวิธีการ โดยไม่มีคำว่าอยู่ที่ไหน, พระองค์ทรงแยกออกจากสิ่งที่ถูกสร้างทั้งหมด และแท้จริงการมาของพระองค์นั้นมิใช่การมาจากสถานที่หนึ่งไปสู่สถานที่หนึ่ง(เนื่องจากพระองค์ไม่มีสถานที่) และการมาของพระองค์นั้นไม่ใช่การเคลื่อนไหวและการลงของพระองค์นั้นไม่ใช่การเคลื่อนย้ายและพระองค์เองนั้นไม่ใช่เป็นรูปร่าง...” ดู อัลบัยฮะกีย์, อัลอิอฺติก็อด วัลฮิดายะฮ์ อิลา สะบี อัรร่อช๊าด, หน้า 117.
........................
ชี้แจง
คำพูดที่ว่า โดยไม่มีคำว่าอยู่ที่ไหน,
..............
คำพูดข้างต้น ไม่ใช่ความเชื่อของอะกีดะฮสะลัฟ เพราะสะลัฟ ยืนยันสถานที่เบื้องสูงของอัลลอฮ เหนือมัคลูค และอนุญาตให้ถามว่าอัลลอฮอยู่ใหน
อิหม่ามอัลบัยฮะกีย์ (ร.ฮ) มีชีวิตอยู่ระหว่างปี ฮ.ศ 384 -458 บอกว่า โดยไม่มีคำถามว่าอยู่ใหน (ตามที่ท่านปรมาจารย์ยกมาอ้าง) แต่ในขณะเดียวกัน ปราชญ์ที่อยู่ในยุคเดียวกัน และเกิดก่อนอิหม่ามอัลบัยฮะกีย์ คือ อิบนุอับดิลบัร(ร.ฮ) ซึ่งมีชีวิตอยู่ระหว่างปี ฮ.ศ 368 -463 ท่านอิบนุอับดิลบัร (ร.ฮ)กล่าวเกี่ยวกับหะดิษทาสหญิงว่า ว่า
معاني هذا الحديث واضحة، يستغنى عن الكلام فيها، وأمّا قوله: (( أين الله؟ )) فعلى هذا أهل الحق لقوله تعالى: } أمنتم من في السماء { ولقوله: } إليه يصعد الكلم الطيّب { ولقوله } تعرج الملائكة والـروح إليه
ความหมายหะดิษนี้ชัดเจน ไม่จำต้องอาศัยการวิจารณ์ในมันอีกแล้ว สำหรับคำพูดของท่านนบีที่ว่า (อัลลอฮ)อยู่ใหน) บรรดาผู้ที่อยู่บนความจริง ยืนหยัดอยู่บนสิ่งนี้ เพราะอัลลอฮตะอาตตัสว่า
أمنتم من في السماء
ความว่า “พวกเจ้ารอดพ้น ผู้อยู่ใน(บน)ชั้นฟ้ากระนั้นหรือ
إِلَيْهِ يَصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّيِّبُ
คำกล่าวที่ดีย่อมจะขึ้นไปสู่พระองค์
تَعْرُجُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ إِلَيْهِ
มลาอิกะฮฺและอัร-รูหฺ(ญิบรีล) จะขึ้นไปหาพระองค์
- ดูอัตตัมฮีด เล่ม ๒๒ หน้า ๘๐
...........
อิหม่ามอิบนุอับดิลบัร (ร.ฮ) ได้ยืนยันด้วยหลักฐานทั้งอัลหะดิษและอัลกุรอ่าน โดยบอกว่า ผู้ที่อยู่บนความถูกต้อง ดำเนินอยู่บนคำว่า "อัลลอฮอยู่ไหน? "
ในขณะที่อิหมายอัลบัยฮะกีย์ ท่านแสดงทัศนะด้วยความเห็นของท่าน เพราะฉะนั้น ผู้อ่านลองพิจารณาดูว่า "จะยึดหลักฐาน หรือยึดความเห็นในเรื่องอะกีดะฮ
อิหม่ามอัซซะฮบีย์ ได้กล่าวถึงหะดิษ" ที่นบีศอ็ลฯ ถามทาสหญิงว่า "อัลลอฮอยู่ใหน? โดยกล่าวว่า
هذا حديث صحيح أخرجه مسلم وأبو داود والنسائي وغير واحد من الأئمة في تصانيفهم ، يمرونه كما جاء ولا يتعرضون له بتأويل ولا تحريف ، وهكذا رأينا كل من يسأل : أين الله ؟ ، يبادر بفطرته ويقول : في السماء ، ففي الخبر مسالتان : إحداهما : شرعية قول المسلم : أين الله .الثانية : قول المسؤول : في السماء . فمن أنكر هاتين المسألتين فإنما ينكر على المصطفى صلى الله عليه وسلم
นี้คือ หะดิษเศาะเฮียะ บันทึกโดย มุสลิม,อบูดาวูด,อันนะสาอีย์ และหลายคนจากบรรดาอิหม่ามในงานเขียนของพวกเขา ,โดยพวกเขาปล่อยให้มันผ่านไปและพวกเขาไม่คัดค้านมันด้วยการตีความและเปลี่ยนความหมาย และในทำนองเดียวกันนี้ เราเห็นว่า ทุกๆคนที่ถูกถามว่า “อัลลอฮอยู่ใหน? ด้วยธรรมชาติของเขา เขาจะตอบทันทีว่า “ อยู่บนฟากฟ้า” ดังนั้น ในหะดิษนี้ แบ่งออกเป็นสองประเด็นคือ
1. คำพูดของมุสลิมที่ว่า “อัลลอฮอยู่ใหน” ชอบด้วยหลักศาสนบัญญัติ
2. คำพูดของผู้ถูกถาม คือ อยู่บนฟากฟ้า
ดังนั้น ใครคัดค้าน สองประเด็นนี้ ความจริง เขาได้คัดค้านนบีมุหัมหมัด ศอ็ลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม – มุคตะศอรอัลอะลูย์ หน้า 81
ที่นี้มาดูปราชญยุคสะลัฟบ้างคือ
อิหม่ามอัดดาริมีย์ (ฮ.ศ (ขออัลลอฮเมตตาต่อท่านกล่าวว่า
فقد أخبر الله العباد أين الله وأين مكانه، وأيَّنَه رسول الله في غير حديث
แท้จริง อัลลอฮทรงบอกบรรดาบ่าวว่า อัลลอฮยู่ใหน และสถานที่พระองค์อยู่ใหน และ รซูลุลลอฮ ศอ็ลลัลลอฮูอะลัยฮิวะสัลลัม ได้ระบุว่าพระองค์อยู่ใหน มากกว่าหนึ่งหะดิษ –ดู อัลมะริสีย์อัลญะฮมีย์ เล่ม 1 หน้า 103
อิหม่ามอุษมาน บิน สะอีด อัดดาริมีย์ ฮ.ศ 280 (ขออัลลอฮเมตตาต่อท่านกล่าวว่า
فَلَوْ لَمْ يُوصَفْ بِأَيْنَ كَمَا ادَّعَيْتَ أَيُّهَا الْمُعَارِضُ ، لَمْ يَكُنْ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَقُولُ لِلْجَارِيَةِ " أَيْنَ اللَّهُ ؟ " فَيُغَالِطُهَا فِي شَيْءٍ لَا يُؤَيَّنُ ، وَحِينَ قَالَتْ " هُوَ فِي السَّمَاءِ ".
لَوْ قَدْ أَخْطَأَتْ فِيهِ ، لَرَدَّ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ عَلَيْهَا وَعَلَّمَهَا ، وَلَكِنَّهُ اسْتَدَلَّ عَلَى إِيمَانِهَا بِمَعْرِفَتِهَا أَنَّ اللَّهَ فِي السَّمَاءِ
แล้วถ้าหากอัลลอฮ ไม่ได้ทรงบอกลักษณะว่า พระองค์อยู่ใหน ดังที่ท่านอ้างโอ้ บรรดาผู้ที่คัดค้าน แน่นอนรซูลลุลลอฮ ศอ็ลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม คงไม่กล่าวแก่ทาสหญิงคนนั้นว่า “อัลลอฮอยู่ใหนหรอก เพราะจะทำให้นางผิดพลาดในสิ่งที่ไม่ได้อยู่ที่ใหน และในขณะทีนางกล่าวว่า “พระองค์อยู่บนฟ้า “ แน่นอนถ้านาง ผิดพลาดในคำตอบนั้น รซูลุลลอฮ ศอ็ลลัลลอฮุอะลัยฮิวะสัลลัม จะต้องคัดค้านนาง และสอนนาง แต่ในทางกลับกัน ท่านรซูลุลลอฮ กลับแสดงบอกถึงความศรัทธาของนาง ด้วยการรู้จักของนาง ว่า อัลลอฮอยู่บนฟากฟ้า- ดู อัลมะริสีย์อัลญะฮมีย์ เล่ม 1 หน้า 103
และขอจบด้วยคำพูดของปราชญผู้มีนามว่า
อิหม่ามอบูมุหัมหมัด อับดุลเฆาะนีย์ อัลมุกอ็ดดิสีย์ (ฮ.ศ 541-600) กล่าวว่า
مَنْ أجهلُ جهلاً، وأسخف عقلاً، وأضل سبيلاً ممن يقول: إنه لا يجوز أن يُقال: "أين الله؟" بعد تصريح صاحب الشريعة بقوله: ”أين الله؟“
จะมีบุคคลใดเล่าที่บรมโง่เขลา ,ปัญญานิ่ม และหลงทางยิ่งไปกว่า ผู้ที่กล่าวว่า ไม่อนุญาตให้กล่าวว่า "อัลลอฮอยู่ใหน? หลังจากที่ เจ้าของชะรีอัต(หมายถึงท่านนบี) ได้ให้ความชัดเจนแล้ว ด้วยคำพูดของท่านที่ว่า "อัลลอฮอยู่ใหน? -
كتاب الصفات لعبد الغني المقدسي (ص75 و76)
والله أعلم بالصواب
อะสัน หมัดอะดั้ม
4/9/59
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น