วันเสาร์ที่ 28 มกราคม พ.ศ. 2560

การกล่าวอุศอ็ลลีเป็นทัศนะอิหม่ามชาฟิอีจริงหรือ



ไม่มีข้อความกำกับภาพอัตโนมัติ
ไม่มีข้อความกำกับภาพอัตโนมัติ
การกล่าวอุศอ็ลลีเป็นทัศนะอิหม่ามชาฟิอีจริงหรือ
ใบยาง ใต้โดน
ที่มาของอุศอ็ลลีคือ อิหม่ามชาฟิอีกิยาสกับเรื่องฮัจญ
@@@@
ชี้แจง
ข้างต้นคือการอ้างเท็จ ให้แก่อิหม่ามชาฟีอี (ร.ฮ) ดังข้อเท็จจริงต่อไปนี้
มีการแอบอ้างว่า อิหม่ามชาฟิอี สอนให้กล่าวคำเนียต ปรากฏว่าอัลมาวัรดี ชี้แจงว่า เป็นการเข้าใจผิด
อิหม่ามอัลมาวัรดีย์กล่าวว่า
قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ الزُّبَيْرِيُّ - مِنْ أَصْحَابِنَا - : لَا يُجْزِئُهُ حَتَّى يَتَلَفَّظَ بِلِسَانِهِ تَعَلُّقًا بِأَنَّ الشَّافِعِيَّ قَالَ فِي كِتَابِ " الْمَنَاسِكِ " : وَلَا يَلْزَمُهُ إِذَا أَحْرَمَ بِقَلْبِهِ أَنْ يَذْكُرَهُ بِلِسَانِهِ وَلَيْسَ كَالصَّلَاةِ الَّتِي لَا تَصِحُّ إِلَّا بِالنُّطْقِ فَتَأَوَّلَ ذَلِكَ عَلَى وُجُوبِ النُّطْقِ فِي النِّيَّةِ
อบูอับดุลลอฮ อัซซุบัยรีย์ จากสะหายของเรา กล่าวว่า “ มัน(การเนียต)จะใช้ไม่ได้ จนกว่า เขาจะกล่าวด้วยวาจาของเขา โดยอ้างว่า ชาฟิอีกล่าวในหนังสือ อัลมะนาสิกว่า “และเมื่อเขาเจตนาเอียะรอม ด้วยใจของเขาแล้ว ก็ไม่จำเป็นแก่เขาว่าจะต้องกล่าวมันด้วยวาจาของเขา โดยที่ไม่เหมือนกับละหมาด ซึ่ง มันจะใช้ไม่ได้ นอกจากต้องด้วยการกล่าวเป็นคำพูด ดังนั้น ดังกล่าวนั้น หมายถึงจำเป็นจะต้องกล่าวด้วยวาจาในการเนียต – ดูอัลหาวีย์อัลกะบีร เล่ม 2 หน้า 204 
แล้วอิหม่ามอัลมาวัรดี ก็กล่าวแย้ง ข้ออ้างของอัซซุบัยดีย์ว่า
وَهَذَا فَاسِدٌ ، وَإِنَّمَا أَرَادَ وُجُوبَ النُّطْقِ بِالتَّكْبِيرِ
และนี้คือ เป็นคำพูดที่ผิดพลาด ความจริง เขา(อิหม่ามชาฟิอี) หมายถึง การกล่าวตักบีร ด้วยวาจา -ดูอัลหาวีย์อัลกะบีร เล่ม 2 หน้า 91-92 
..................................
กล่าวคือ ที่อิหม่ามชาฟิอี(ร.ฮ) บอกว่า ต้องกล่าวด้วยวาจา หมายถึง การกล่าวตักบีเราะติลเอียะรอม ไม่ใช่กล่าวคำเนียตหรืออุศอ็ลลี ดังที่มีการแอบอ้างกัน
ในเรื่องนี้ อิหม่ามนะวาวีย์ ก็ได้ชี้แจงไว้เช่นกัน วาเป็นการเข้าใจที่ผิดพลาด
ท่านกล่าวว่า
قَالَ أَصْحَابُنَا : غَلِطَ هَذَا الْقَائِلُ ، وَلَيْسَ مُرَادُ الشَّافِعِيِّ بِالنُّطْقِ فِي الصَّلَاةِ هَذَا ، بَلْ مُرَادُهُ التَّكْبِيرُ وَلَوْ تَلَفَّظَ بِلِسَانِهِ وَلَمْ يَنْوِ بِقَلْبِهِ لَمْ تَنْعَقِدْ صَلَاتُهُ بِالْإِجْمَاعِ فِيهِ
บรรดาสหายของเรากล่าวว่า ผู้พูดคนนี้(คนที่อ้างคำพูดชาฟิอี)นั้นผิดพลาด ความต้องการของอิหม่ามชาฟิอี ไม่ได้หมายถึงกล่าว(คำเนียต)เป็นคำพูดในละหมาด ในกรณีนี้ แต่ทว่า เขา(อิหม่ามชาฟิอี)หมายถึงการกล่าวตักบีร และหากแม้กล่าวคำเนียตด้วยวาจา ของเขา และไม่ได้เนียตด้วยใจของเขา การละหมาดของเขาใช้ไม่ได้ ด้วยมติเอกฉันท์ของนักปราชญ์ในมัน – อัลมัจญมัวะ เล่ม 3 หน้า 241 
.............
จึงสรุปว่า การที่นาย ใบยาง ใต้โดน กล่าวว่า อิหม่ามชาฟิอี กิยาส เรื่อง อุศอ็ลลี กับการทำฮัจญ เป็นการอ้างเท็จให้แก่อิหม่ามชาฟิอี
والله أعلم بالصواب
อะสัน หมัดอะดั้ม
28/1/60

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น