เมื่อความคิดเห็นกลายเป็นบทบัญญัติศาสนา (แล้วอัสสุนนะฮจะเหลืออะไร)

เมื่อความคิดเห็นกลายเป็นบทบัญญัติศาสนา (แล้วอัสสุนนะฮจะเหลืออะไร)

อับดุลเกาะฮ์ฮ๊าร ภัทรสุขสิโรตม์ถูกใจเพจ
4 ธันวาคม 2016
คำสอนอุลามาอ์ .. เรื่อง "งานเมาลิด"
ท่านเชคมุฟตี อะลี ญุมอะห์ หนึ่งในอุลามาอ์ของอัซฮัร และเป็นผู้ตอบปัญหาศาสนาในประเทศอียิปต์(คนเก่า) และท่านเป็นหนึ่งในสมาชิกขององค์กรอุลามาอ์อาวุโส และเป็นเจ้าของตำราวิชาการหลายๆเล่ม ได้กล่าวถึงงานเมาลิดว่า :
"การจัดงานรำลึกถึงวันประสูติของท่านนบี(ซล.)นั้น เป็นส่วนหนึ่งจากบรรดาอะมั้ล(การงาน)ที่มีความประเสริฐ และเป็นการแสดงความใกล้ชิดต่ออัลเลาะห์อย่างยิ่งใหญ่ เพราะมันเป็นการเปิดเผยถึงความปลาบปลื้มยินดีและความรักที่มีต่อท่านนบี(ซล.) และการแสดงออกถึงความรักที่มีต่อท่านนบี(ซล.)นั้น ถือเป็นหลักการพื้นฐานอันหนึ่งจากบรรดาหลักพื้นฐานของการอีหม่าน"
# Rofikee Muhammad #
@@@@@
การงานที่ดีในศาสนา ต้องเป็นการงานที่เจ้าของศาสนาคือ อัลลอฮ รับรองว่าดี 
การงานที่ดี คือ การงานที่ศาสนทูต ของเจ้าศาสนา คือ นบีมุหัมหมัด ศอ็ลฯ รับรองว่าดี
ไม่ใช่การคิดเห็นว่าดีแล้วบอกว่า มันคือคำสอนศาสนา และเป็นสิ่งที่ดีตามความคิดเห็น
ข้อสังเกตประการหนึ่งที่แสดงให้เห็นความแตกต่างระหว่างอะฮลุสสุนนะฮกับอะฮลุลบิดอะฮ ท่านอิบนุกอ็ยยิม (ร.ฮ) กล่าวว่า

أَنَّ أَهْلَ السُّنَّةِ يَعْرِضُونَ أَقْوَالَ النَّاسِ عَلَيْهِا فَمَا وَافَقَهَا قَبِلُوهُ وَمَا خَالَفَهَا طَرَحُوهُ ، وَأَهْلَ الْبِدَعِ يَعْرِضُونَهَا عَلَى آرَاءِ الرِّجَالِ ، فَمَا وَافَقَ آرَاءَهَا مِنْهَا قَبِلُوهُ وَمَا خَالَفَهَا تَرَكُوهُ وَتَأَوَّلُوهُ

อะฮลุลุสสุนนะฮ พวกเขาจะ นำบรรดาทัศนะของผู้คน(หมายถึงอุลามาอ) ไปเสนอต่ออัสสุนนะฮ แล้ว สิ่งใดสอดคล้องกับอัสสุนนะฮ พวกเขาก็เอามัน และสิ่งใดขัดแย้งกับสุนนะฮ พวกเขาก็ละทิ้งมัน และอะฮลุลบิดอะฮ พวกเขานำอัสสุนนะฮไปเสนอต่อ บรรดาความเห็นของคน แล้วสิ่ง(ประเด็น)ใด ที่อัสสุนนะฮสอดคล้องกับบรรดาความเห็นของพวกเขา ในมัน พวกเขาก็ยอมรับมัน และสิ่งใด ที่อัสสุนนะฮขัดแย้งกับมัน(กับความเห็นอุลามาอฺ) พวกเขาก็ละทิ้งมัน และพวกเขาก็ทำการตีความมัน

أَنَّ أَهْلَ السُّنَّةِ يَدْعُونَ عِنْدَ التَّنَازُعِ إِلَى التَّحَاكُمِ إِلَيْهَا دُونَ آرَاءِ الرِّجَالِ وَعُقُولِهَا وَأَهْلَ الْبِدَعِ يَدْعُونَ إِلَى التَّحَاكُمِ إِلَى آرَاءِ الرِّجَالِ وَمَعْقُولَاتِهَا

แท้จริงอะฮลุสสุนนะฮ นั้นเมื่อมีการเห็นขัดแย้ง พวกเขาเรียกร้อง ให้นำการตัดสินไปยังอัสสุนนะฮ ไม่ใช่บรรดาความคิดเห็นของบรรดาผู้คน และความเข้าใจของบรรดาผู้คน(อุลามาอฺ)และอะฮลุลบิดอะฮ เมื่อมีการเห็นขัดแย้ง พวกเขาเรียกร้องให้นำการตัดสิน ไปยังความเห็นบรรดาผู้คน(อุลามาอฺ)และบรรดาความเข้าใจของพวกเขา- มุคตะศอรอัสเศาะวาอิกอัลมุรสะละฮ เหน้า 1603 เรื่อง เครื่องหมายอะฮลุสสุนนะฮและอะฮลุลบิดอะฮ
............
ข้างต้น คือ ความแตกต่างของอะฮลุสสุนนะฮและอะฮลุลบิดอะฮ เพราะอะฮลุลบิดอะฮ เอาบรรดาความเห็นอุลามาอฺ อยู่เหนือสุนนะฮของท่ารรซูลุลลอฮ ศอ็ลฯ
อนึ่ง คำว่า “การงานที่ดีนั้น คือ การงานที่ ทำด้วยความบริสุทธิ์ใจ และถูกต้องตรงตามสุนนะฮ
อิบนุกอ็ยยิม (ร.ฮ)กล่าวว่า

قَالَ الْفُضَيْلُ بْنُ عِيَاضٍ : هُوَ أَخْلُصُ الْعَمَلِ وَأَصْوَبُهُ ، فَسُئِلَ عَنْ مَعْنَى ذَلِكَ ، فَقَالَ : إنَّ الْعَمَلَ إذَا كَانَ خَالِصًا وَلَمْ يَكُنْ صَوَابًا لَمْ يُقْبَلْ ، وَإِذَا كَانَ صَوَابًا وَلَمْ يَكُنْ خَالِصًا لَمْ يُقْبَلْ ، حَتَّى يَكُونَ خَالِصًا صَوَابًا فَالْخَالِصُ أَنْ يَكُونَ لِلَّهِ ، وَالصَّوَابُ أَنْ يَكُونَ عَلَى السُّنَّةِ ، ثُمَّ قَرَأَ قَوْلَهُ : { فَمَنْ كَانَ يَرْجُو لِقَاءَ رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلًا صَالِحًا وَلَا يُشْرِكْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ أَحَدًا
อัลฟุฎัยล์ บิน อิยาฎ กล่าวว่า คือ ความบริสุทธิ์ใจของการงานนั้นและความถุฏต้องของมัน แล้วเขาถูกถามเกี่ยวกับความหมายดังกล่าว แล้วเขากล่าวว่า “แท้จริงการงาน(อะมั้ล)นั้น เมื่อมันเป็นความบริสุทธิ์ใจ (อิคลาศ) และ มันไม่ถูกต้อง มันก็ไม่ถูกรับ และเมื่อมันถูกต้อง โดยที่มันไม่มีความบริสุทธิ์ใจ มันก็ไม่ถูกรับ จนกว่า มัน เป็นความบริสุทธิ์ใจ และถูกต้อง แล้วความบริสุทธิ์ใจคือ มันเป็นความบริสทธิ์ใจแก่อัลลอฮ และความถูกต้องคือ มันเป็นไปตามสุนนะฮ หลังจากนั้นเขาอ่าน คำตรัสของพระองค์ที่ว่า

فَمَن كَانَ يَرْجُو لِقَاء رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلاً صَالِحاً وَلَا يُشْرِكْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ أَحَداً

"ดังนั้น ผู้ใดที่หวังจะได้พบองค์ผู้อภิบาลของเขา เขาก็จงประพฤติแต่ความดีงาม และเขาจงอย่าตั้งสิ่งอื่นใดเป็นภาคีในการนมัสการต่อองค์อภิบาลของเขา" อัลกะฮ์ฟิ 110 – เอียะลามอัลมุวักกิอีน เล่ม 2 หน้า 125
อิบนุกะษีร (ร.ฮ) กล่าวว่า

وَلَا يَكُونُ الْعَمَلُ حَسَنًا حَتَّى يَكُونَ خَالِصًا لِلَّهِ عَزَّ وَجَلَّ ، عَلَى شَرِيعَةِ رَسُولِ اللَّهِ - صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ - فَمَتَى فَقَدَ الْعَمَلُ وَاحِدًا مِنْ هَذَيْنَ الشَّرْطَيْنِ بَطَلَ وَحَبِطَ

และการงานนั้นจะไม่เป็นความดี จนกว่า มัน เป็นความบริสุทธิ์ใจเพื่ออัลลอฮตาอาลา ,บนชะรีอัตของรซูลุลลอฮ ศอ็ลฯ ดังนั้น เมื่อการงาน(อะมั้ล)นั้น ขาดประการหนึ่งประการใด จากสองเงื่อนไขนี้ มันก็เป็นโมฆะและ สูญเปล่า – ดูตัฟสีรอิบนุกะษีร เล่ม 2 หน้า 574
..........
จึงถามว่า ที่อ้างว่า การทำเมาลิดนบี เป็นสิ่งที่ดีนั้น ดีตามบทบัญญัติหรือดีตามความเห็นของ ดร.อาลียุมอัต แล้วถ้าเป็นประการหลัง มันก็เป็นโมฆะและสูญเปล่า ,บางคนอ้างว่าอิบนุกะษีร ส่งเสริมให้ทำเมาลิดนบี จึงขอถามว่า “มีสักประโยคไหมที่อิบนุกะษัรบอกว่าอนุญาตให้เฉลิมฉลองวันเกิดนะบี ศอ็ลฯ
والله أعلم بالصواب
อะสัน หมัดอะดั้ม
23/11/60