การอ้าง การอ่านคุตบะฮภาษาไทยเป็นบิดอะฮ เพื่อเป็นข้ออ้างในการอุตริบิดอะฮ

การอ้าง การอ่านคุตบะฮภาษาไทยเป็นบิดอะฮ เพื่อเป็นข้ออ้างในการอุตริบิดอะฮ

Al-Yafaie Bin-nazaie

โตะแชสัน..คงลืมสิว่า..ท่านอีมามชาฟีอีย์ได้ให้คำกำจัดความความหมายคำว่าบิดอะฮ์ว่า.มันคือทุกสิ่งที่เกิดขึ้นมาใหม่...หรือกระทำขึ้นมาใหม่...

การอ่านคุตะบะฮ์เป็นภาษาไทยคือบิดอะฮ์เช่นกันด้วยความหมายของคำว่าบิดอะฮ์..
ที่หมายถึง มันคือทุกสิ่งที่เกิดขึ้นมาใหม่...หรือกระทำขึ้นมาใหม่...

โตะเเชสัน..ยังงงอีกหรอคับนี้

@@@@

ข้างต้น เป็นข้ออ้างของ Al-Yafaie Bin-nazaie นามแฝง ครูสามจังหวัด เพื่อเป็นข้ออ้างว่า บิดอะฮเป็นสิ่งที่ศาสนาอนุญาต แม้นบีไม่ทำ -นะอูซุบิลละฮ

การอ่านคุตบะฮ แปลว่า การเทศน์ การปราศรัย ,การกล่าวสุนทรพจน์ หรือการกล่าวบรรยายธรรม

ความหมายคุตบะฮในทางวิชาการคือ

" .وَالْخُطْبَةُ فِي الْمُتَعَارَفِ اسْمٌ لِمَا يَشْتَمِلُ عَلَى تَحْمِيدِ اللَّهِ وَالثَّنَاءِ عَلَيْهِ وَالصَّلَاةِ عَلَى رَسُولِهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ وَالدُّعَاءِ لِلْمُسْلِمِينَ وَالْوَعْظِ وَالتَّذْكِيرِ لَهُمْ

และคุฏบะฮ ในความหมายที่รู้จักกันคือ ชื่อ ของสิ่งที่ประกอบไปด้วย การสรรเสริญอัลลอฮ ,การยกย่องพระองค์ ,การเศาะละวาตแก่ท่ารซูลุลลอฮ ศอ็ลฯ ,การดุอาแก่บรรดามุสลิมีน ,การอบรมและการตักเตือนพวกเขา - ดูบะดาอิอุศเศาะนาเอียะ ของอัลกะสานีย์ อัลหะนะฟี เล่ม 1 หน้า 262

 

.............
จากนิยามข้างต้น จะเห็นได้ว่า ผู้อ่านคุฏบะฮญุมอัตหรือคุฏบะฮละหมาดอีดทั้งสอง ไม่ว่าจะเป็นชาวอาหรับหรือไม่ใช่อาหรับ คุฏบะฮที่อ่านประกอบด้วย
1.การสรรเสริญอัลลอฮ
2.การเศาะละวาตนบี
3.การอบรม ตักเตือนและการดุอา
จาก 3 ข้อข้างต้น เป้าหมายหลักคือ การอบรม ตักเตือนมุสลิม เพราะฉะนั้น การใช้ภาษาก็ขึ้นอยู่กับความเข้าใจของพวกเขาเป็นสำคัญ ซึ่ง การแปลอัลกุรอ่าน ,อัลหะดิษและการบรรยายเป็นภาษาที่มนุษย์รู้ฟัง ไม่มีปราชญมุสลิมที่ได้รับการยอมรับคนใหนบอกว่า สิ่งนี้คือบิดอะฮ หรืออยู่ในความหมายบิดอะฮ อย่างที่โต๊ะครู สามจังหวัดที่ใช้นามแฝงว่า Al-Yafaie Bin-nazaie อ้างและมอมเมาให้คนอาวามหลงเชื่อ เพื่อจะได้เป็นเหตุผลในการอุตริบิดอะฮ -วัลอิยาซุบิดละฮ

และความหมายคุฎบะฮ ในอีกความหมายหนึ่งคือ

الخطبة: الكلام المؤلف المتضمن وعظا وابلاغا
คุฏบะฮคือ คำพูด ที่ถูกประกอบไปด้วยการอบรมตักเตือนและการถ่ายทอดคำพูด -ดู ลุเฆาะฮอัลฟุเกาะฮาฮ หรือ ตะหรรีรอัลฟาซตัมบีฮ ชอง อันนะวาวีย หน้า 84-85

ไม่มีหลัฐานว่า การอ่านคุฏบะฮจะต้องมีเงื่อนไขว่าต้องใช้ภาษาอาหรับ ดังฟัตวาอัลลุจญนะฮฯระบุว่า

"لم يثبت في حديث عن النبي صلى الله عليه وسلم ما يدل على أنه يُشترط في خطبة الجمعة أن تكون باللغة العربية ، وإنما كان صلى الله عليه وسلم يخطب باللغة العربية في الجمعة وغيرها ؛ لأنها لغته ولغة قومه ، فَوَعَظَ مَنْ يخطب فيهم وأرشدهم وذكَّرهم بلغتهم التي يفهمونه

ไม่ปรากฏรายงานยืนยันในหะดิษจากท่านนบี ศอ็ลฯ สิ่งที่แสดงบอกว่า ถูกกำหนดเงื่อนไขในการคุฏบะฮญุมอัต ว่าให้เป็นภาษาอาหรับ และความจริง นบี ศอ็ลฯ อ่านคุฏบะฮ ด้วยภาษาอาหรับ ในวันญุมอัตและอื่นจากมันนั้น เพราะมัน เป็นภาษาของท่านนบีและเป็นภาษาของกลุ่มชนของท่านนบี ท่านนบีได้อบรม ,แนะนำ และตักเตือนพวกเขา ด้วยภาษาของพวกเขาที่พวกเขาเข้าใจ ...ดู ฟัตวาอัลลุจญนะฮอัดดาอิมะฮฯ 8/535 ฟัตวา หมายเลข 1495

 

الرأي الأعدل هو أن اللغة العربية في أداء خطبة الجمعة والعيدين في غير البلاد الناطقة بها ليست شرطاً لصحتها ، ولكن الأحسن أداء مقدمات الخطبة وما تضمنته من آيات قرآنية باللغة العربية ، لتعويد غير العرب على سماع العربية والقرآن ، مما يسهل تعلمها ، وقراءة القرآن باللغة التي نزل بها ، ثم يتابع الخطيب ما يعظهم به بلغتهم التي يفهمونها " انتهى.

ทัศนะที่เป็นกลางที่สุดคือ แท้จริงภาษาอาหรับ ในการอ่านคุฏบะฮญุมอัตและอีดทั้งสอง ในประเทศที่ไม่พูดด้วยภาษาอาหรับนั้น ไม่ใช่เงื่อนไขที่ทำให้คุฏบะฮนั้นใช้ได้(เศาะห) แต่ ที่ดีที่สุด คำนำของคุฏบะฮและสิ่งที่ประกอบไปด้วยบรรดาอายาตอัลกุรอ่านนั้น ให้ปฏิบัติ(ให้อ่าน)ด้วยภาษาอาหรับ เพื่อให้เกิดความเคยชิน แก่ผู้ที่ไม่ใช่อาหรับ ต่อการฟังภาษาอาหรับและอัลกุรอ่าน จากสิ่งที่จะทำให้การเรียนรู้มันง่ายขึ้น และ การอ่านอัลกุรอ่าน ด้วยภาษาที่ถูกประท่านลงมาด้วยมัน หลังจากนั้นเคาะฏิบ ก็จะติดตามด้วย สิ่งที่อบรมตักเตือนพวกเขา ด้วยมัน ด้วยภาษาของพวกเขา ที่พวกเขาเข้าใจมัน - เกาะรอรอตอัลมัจญตะเมียะอัลฟิกฮีย์ หน้า 99
"قرارات المجمع الفقهي" (ص/99) (الدورة الخامسة، القرار الخامس)

อิหม่ามศิดดิก หะซัน ข่าน (ร.ฮ)กล่าวว่า

ثم اعلم أن الخطبة المشروعة هي ما كان يعتاده صلى الله تعالى عليه وآله وسلم من ترغيب الناس وترهيبهم فهذا في الحقيقة روح الخطبة الذي لأجله شرعت, وأما اشتراط الحمد لله أو الصلاة على رسول الله أو قراءة شيء من القرآن فجميعه خارج عن معظم المقصود من شرعية الخطبة

หลังจากนั้น โปรดรู้ไว้ว่า แท้จริง การคุฏบะฮที่ถูกบัญญัติให้ปฏิบัตินั้น คือ สิ่งที่ท่านนบี ศอ็ลฯ ได้เคยปฏิบัติมันเป็นปกติวิสัย จากการส่งเสริมประชาชนให้ทำความดี (ตัรฆีบ)และตักเตือนพวกเขาให้ระวังสิ่งไม่ดี(ตัรฮีบ) เพราะสิ่งนี้ คือ แก่นแท้ ที่เป็นชีวิต(หัวใจสำคัญ)ของคุฏบะฮ ที่มันได้ถูกบัญญัติเพื่อมัน และสำหรับ เงื่อนไข การสรรเสริญอัลลอฮ หรือ การเศาะละวาตแก่รอซูลุลลอฮ หรือ อ่านสิ่งใดๆจากอัลกุรอ่านนั้น ทั้งหมดนั้น ไม่ได้อยู่ในเป้าหมายสำคัญของการบัญญัติการอ่านคุฏบะฮ....ดู อัรเราเฏาะฮอัลนะดียะฮ ของอิหม่ามศิดดิก หะซัน ข่าน เล่ม 1 หน้า 137

............
สรุปคือ การอ่านคุฏบะฮนั้น หัวใจสำคัญ และเป้าหมายที่ถูกบัญญัติคือ การอบรมส่งเสริมให้ทำความดี(อัตตัรฆีบ) และตักเตือนให้ระวังสิ่งที่ไม่ดีและการลงโทษ(อัต-ตัรฮีบ) ส่วนการสรรเสริญอัลลอฮและการเศาะละวาตนบี เป็นเงือนไขรองที่ไม่อยู่เป้าหมายสำคัญของการบัญญัติการอ่านคุฏบะฮ
กล่าวคือการอ่าน คุฏบะฮ ถูกบัญญัติมาเพื่อให้อบรมสั่งสอน ตักเตือนมนุษย์ แล้วถ้าพวกเขาที่ไม่รู้ภาษาอาหรับและและไม่แปลความหมายที่พวกเขาเข้าใจ แล้วมันจะมีประโยชน์อะไร
...............
เพราะฉะนั้น การอ้างว่า การอ่านคุฏบะฮภาษาไทย เป็นบิดอะฮ เพื่ออ้างความชอบธรรมในการที่ตนจะทำบิดอะฮในศาสนานั้น เป็นตรรกและความโง่เขลาที่สร้างความสับสนให้แก่คนอาวาม อย่างที่ชั่วร้ายที่สุด
والله أعلم بالصواب
อะสัน หมัดอะดั้ม
30/6/60