วาทกรรมใส่ใคล้ ว่าวะฮบีย์ให้สถานที่อัลลอฮ

วาทกรรมใส่ใคล้ ว่าวะฮบีย์ให้สถานที่อัลลอฮ
ยูนุศ หมัดเหล็ม
วาบีเขายีดว่าอัลลอทรงมีสถานที่ ทรงอยู่บนฟ้า
การยีดแบบนี้เป็นการยีดมั่นที่ผิดครับ ต้องยีดมั้นแบอะลิ้ลสุนนะถูกต้องที่สุดครับ
@@@@
ชี้แจง
ข้างต้นเป็นวาทกรรมที่เกิดจากความอวิชา หรือภาษาบ้านๆเรียกว่าโง่เขลา ไม่ศึกษาเรียนรู้ เขาว่ามาก็ว่าไป
ไม่มีปราชญ์อะฮลุสสุนนะฮวัลญะมาอะฮแท้ๆ ในยุคสะลัฟคนใด เลย ที่บอกว่า การเชื่อว่า อัลลอฮอยู่บนฟ้า หรือ อยู่เหนืออะรัช คือ การให้สถานที่แก่อัลลอฮ เพราะ คำว่าอยู่บนฟ้า หรือบนอะรัช คือ สิ่งที่อัลกุรอ่านและอัสสุนนะฮได้บอกไว้
ท่านนบี ศอ็ลฯ กล่าวว่า

أَلاَ تَأْمَنُونِى وَأَنَا أَمِينُ مَنْ فِى السَّمَاءِ ، يَأْتِينِى خَبَرُ السَّمَاءِ صَبَاحًا وَمَسَاءً

พวกท่านไม่ไว้วางใจฉัน กระนั้นหรือ ทั้งๆที่ฉันคือ ผู้ได้รับความไว้วางใจของผู้ที่อยู่บนฟ้า ,ข่าวคราวแห่งฟากฟ้าได้มายังฉันทั้งยามเจ้าและยามเย็น – รายงานโดยมุสลิม
อัลหาฟิซ อิบนุอับดิลบัร (ขออัลลอฮเมตตาต่อท่าน)กล่าวว่า

" وأما قوله تعالى : ( أَأَمِنْتُمْ مَنْ فِي السَّمَاءِ أَنْ يَخْسِفَ بِكُمُ ) الملك/16 فمعناه مَن على السماء يعني على العرش ، وقد يكون في بمعنى على ، ألا ترى إلى قوله تعالى : ( فَسِيحُوا فِي الْأَرْضِ أَرْبَعَةَ أَشْهُرٍ ) التوبة/2 أي : على الأرض . وكذلك قوله : ( وَلَأُصَلِّبَنَّكُمْ فِي جُذُوعِ النَّخْلِ ) طه/71 " انتهى.

สำหรับคำตรัสของอัลลอฮตะอาลาที่ว่า (หรือว่าพวกเจ้าจะปลอดภัยจากการที่พระผู้ทรงอยู่ บนฟากฟ้าจะทรงให้แผ่นดินสูบพวกเจ้า) - อัลมุลกุ/16 และความหมายของมันคือ ผู้ทรงอยู่บนฟากฟ้า หมายถึง อยู่บนอะรัช และบางครั้งคำว่า “ ฟี”(ใน) มีความหมายว่า “อะลา(บน) ท่านไม่เห็นดอกหรือ คำตรัสของอัลลอฮตะอาลาที่ว่า (ดังนั้นพวกท่าน จงท่องเที่ยวไปในแผ่นดินสี่เดือน) - อัตเตาบะฮ/2 หมายถึง บนแผ่นดิน และในทำนองเดียวกัน คำตรัสของอัลลอฮที่ว่า(และฉันจะเอาพวกท่านไปตรึงไว้ที่ต้นอินทผาลัม) – อัตตัมฮีด เล่ม 7 หน้า 30

صح عن علي بن الحسن بن شقيق قال قلت لعبد الله بن المبارك كيف نعرف ربنا عزوجل قال في السماء السابعة على عرشه ولا نقول كما تقول الجهمية إنه هاهنا في الأرض فقيل هذا لأحمد بن حنبل فقال هكذا هو عندنا

รับรองเศาะฮีหฺจากอลี บิน อัล-หะสัน บิน ชากิก เขากล่าวว่า “ฉันกล่าวกับอับดุลลอฮ บิน อัล-มุบาร็อก ว่า เราจะรู้จักพระผู้เป็นเจ้าของเราได้อย่างไร?” อิบนุล มุบาร็อก ตอบว่า “พระเจ้าของเราอยู่บนชั้นฟ้าที่เจ็ด เหนืออรัชของพระองค์ เราจะไม่กล่าวเช่นที่พวกญะฮฺมียะฮฺเชื่อว่า อัลลอฮทรงอยู่ที่นี่ หมายถึง บนหน้าแผ่นดิน” หลังจากนั้น มีผู้ถามถึงความเห็นของอิมามอะหฺมัด บิน หัมบัล เกี่ยวกับเรื่องนี้ ท่านอิบนุล มุบาร็อก ตอบว่า “เช่นนั้นแหล่ะ เขาก็มีความเห็นเหมือนเรา”- ดูที่มา

الثعلبي في "الكشف والبيان عن تفسير القرآن" (9/ 231)
والدارمي في "الرد على الجهمية" (67) وفي "نقضه على المريسي الجهمي العنيد" (1/ 501)
وابن المقرئ في "المعجم" (291)
ووابن بَطَّة العكبري في "الإبانة الكبرى" (112 و 113)
والبيهقي في "الأسماء والصفات" (ص 587)
وابن قدامة المقدسي في "إثبات صفة العلو" (83 و 84)
وحرب الكرماني في "مسائله" (3/ 1112)
والخطابي في "الغنية عن الكلام وأهله" ()
والذهبي في "العلو للعلي الغفار" (399 مكتبة أضواء السلف) وفي "سير أعلام النبلاء" (8/ 402)

อิหม่ามอัลอาญุรีย์(ฮ.ศ)กล่าวว่า

والذي يذهب إليه أهل العلم أن الله عز وجل سبحانه على عرشه فوق سماواته، وعلمُهُ محيط بكل شيء

และที่บรรดานักวิชาการมีทัศนะไปสู่มันคือ แท้จริงอัลลอฮ ผู้ทรงสูงส่งและทรงเลิศยิ่ง (ซ.บ)ทรงอยู่บนบัลลังค์ของพระองค์ เหนือบรรดาชั้นฟ้าของพระองค์ และความรู้ของพระองค์ครอบคลุม ทุกๆสิ่ง - กิตาบอัชชะรีอะฮ ๒/๖๖ (สำเนาหนังสือข้างล่าง อัลลอฮทรงอยู่บนอะรัช )
อัซซัจญาจญ์ (ฮ.ศ 311) กล่าวว่า

السماء في اللغة: يقال لكل ما ارتفع وعلا قد سَمَا يَسمُو، وكل سقف فهو سماء، ومن هذا قيل للسحاب: السَّماءُ، لأنها عالية

คำว่า “อัสสะมาอฺ” ในทางภาษา จะถูกกล่าว(ถูกเรียก)แก่ทุกสิ่งที่ อยู่สูง “سَمَا يَسمُو (มันอยู่สูง) และทุกๆหลังคา มันคือ สะมาอฺ และจากสาเหตุนี้ จึงถูกกล่าวแก่ คำว่า เมฆ ว่า อัสสะมาอฺ เพราะมันอยู่เบื้องสูง - ดู
 تهذيب اللغة لأبي منصور الأزهري (ج13 ص117
 ..............
การที่กล่าวว่า อัลลอฮอยู่บนฟ้า หมายถึงอยู่เบื้องสูง เหนือมัคลูค แยกจากบรรดามัคลูคทั้งหลาย ไม่ใช่ฟ้าบรรจุอัลลอฮไว้ ถ้าคนที่ทำความเข้าใจอะกีดะฮสะลัฟ ด้วยอิคลาศ ปราศจากอคติ คงไม่กล่าวหาว่า “วะฮบีย์ ให้สถานที่แก่อัลลอฮ หรือวะฮบีย์มีอะกีดะฮยิว
والله أعلم بالصواب
อะสัน หมัดอะดั้ม
12/9/60