วาทกรรมอวดอ้างว่าอาชาอิเราะฮมีสะนัด..

วาทกรรมอวดอ้างว่าอาชาอิเราะฮมีสะนัด..

แปลก..คนบางกลุ่มเอาชื่ออุลามาอฺมาจัดเรียงกันแล้วอวดว่า พวกเรามีสะนัด จึงสงสัยว่าสะนัดที่อ้าง เป็นสะนัดอะไร ความถูกต้องของคำสอนศาสนาพิจารณาจากสะนัดที่เขาอ้างหรือ เพราะขนาด เรื่องสิฟัต 20 เขาก็อ้างว่ามีสะนัด.....

ความจริง คำว่า "สะนัด" คือ 
هو: سلسلة الرجال الموصلة للمتن إلى قائله
ความต่อเนื่องของบรรดานักรายงานหะดิษ ที่เชื่อมต่อตัวบทไปถึงผู้กล่าวมัน

สะนัดจึงเป็นส่วนที่่สำคัญในวิชาหะดิษ ดังนิยามวิชาหะดิษดังนี้

علم بأصول وقواعد يُعرف بها أحوال السند والمتن، من حيث القَبول والرد

วิชาที่ว่าด้วยรากฐานและกฏเกณฑ์ต่างๆที่ทำให้รู้จักสภาพของสายรายงานและตัวบท ทางด้านที่จะทำให้การรับรองและปฏิเสธ- ที่มา ตัยสีร มุศเฏาะละหิลหะดิษ ของ ดร.มะหมูด อัฏเฏาะหฮาน หน้า 15

เพราะฉะนั้น หะดิษจะถูกรับรองหรือไม่ขึ้นอยู่กับสภาพของบรรดาผู้รายงานหะดิษว่ามีคุณสมบัติตามเงือนไขหะดิษที่ถูกรับรองหรือไม่ และสายรายงานต่อเนื่องหรือไม่

ท่านอิบนุอัลมุบารอ็ก(ร.ฮ)กล่าวว่า

الإسناد من الدين ، ولولا الإسناد لقال من شاء ما شاء

อิสนาด (บรรดาสายรายงาน)เป็นส่วนหนึ่งของศาสนา และหากไม่มีสายรายรายงาน ผู้ต้องการ เขาก็จะพูดสิ่งที่เขาต้องการ - บทนำเศาะเฮียะมุสลิม 1/12
....
หมายความว่า สายรายงานหะดิษ เป็นส่วนหนึ่งจากเรื่องที่สำคัญในเรื่องศาสนา เพราะถ้าไม่มีการอ้างอิงสายรายงาน คนก็จะพูดหรืออ้างคำพูดตามที่เขาต้องการ คือ เขาจะแอบอ้างว่าใครพูดก็ได้

ชุอบะฮ บิน อัลหัจญาจญ์ ฉายาอะมีรุลมุอมินีน ในด้านวิชาหะดิษ กล่าวว่า

إنما يعلم صحة الْحَدِيْث بصحة الإسناد

ความจริง เขาจะรู้ ความถูกต้อง(เศาะเฮียะ)ของหะดิษ ก็ด้วยความถูกต้อง(เศาะเฮียะ)ของสายรายงาน - อัตตัมฮีด 1/57
.....
จึงเป็นเรื่องแปลก ที่มีคนบางกลุ่ม อวดอ้างว่า พวกเขาคนหมู่มาก มีสะนัด สิฟัตยี่สิบ มีสะนาด จึงถามว่า เป็นสะนัดในวิชาหะดิษหะดิษ หรือสะนัด คิดเอง ตามทัศนะซูฟีฏอรีกัต หรือ ของมัซฮับใด เพราะเมื่อมีการส่งเสริมในการทำบิดอะฮ เขาสืืบสายรายงานไปถึงใคร นบี ศอ็ลฯ หรือเคาะลิฟะฮอัรรอชิดีน มีคำสอนส่งเสริมให้ทำบิดอะฮหรือ

والله أعلم بالصواب
อะสัน หมัดอะดั้ม
9/8/60