วาญิบต้องตามนบีไม่ใช่สร้างวาทกรรมนบีไม่ทำก็ทำได้

วาญิบต้องตามนบีไม่ใช่สร้างวาทกรรมนบีไม่ทำก็ทำได้

มันแปลกกับมุสลิมบางส่วนที่ กล่าวกะลิมะฮชาฮาดะฮประโยคที่ สองว่า

وأَشْهَدُ ان محمداً رسول الله 
และข้าพเจ้าปฏิญานว่ามุหัมหมัดคือศาสนทูตของอัลลอฮ

แต่เวลายึดอะกีดะฮ กลับล้ำหน้าสิ่งที่นบี ศอ็ลฯได้สอนไว้ และในเรื่องการปฏิบัติศาสนกิจ นบีไม่ทำ ก็ทำได้ แล้วปฏิญานรับรองท่านนบีมุหัมหมัด เพื่ออะไร ในเมื่อไม่เอาท่านนบี ศอ็ลฯ เป็นแบบอย่างและมาตฐานในการปฏิบัติ

อัลลอฮตาอาลาตรัสว่า

لَقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِّمَن كَانَ يَرْجُو اللَّهَ وَالْيَوْمَ الْآخِرَ وَذَكَرَ اللَّهَ كَثِيرًا

แท้จริง ในเราะสูลของอัลลอฮ์มีแบบฉบับอันดีงามสำหรับพวกเจ้าแล้ว สำหรับผู้ที่หวัง (จะพบ) อัลลอฮ์และวันปรโลกและรำลึกถึงอัลลอฮ์อย่างมาก”-อัลอะหซาบ/21

อัลกอฎี อิยาฎ (ร.ฮ) กล่าวว่า

قَالَ مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيٍّ التِّرْمِذِيُّ : الْأُسْوَةُ فِي الرَّسُولِ الِاقْتِدَاءُ بِهِ ، وَالِاتِّبَاعُ لِسُنَّتِهِ ، وَتَرْكُ مُخَالَفَتِهِ فِي قَوْلٍ أَوْ فِعْلٍ .وَقَالَ غَيْرُ وَاحِدٍ مِنَ الْمُفَسِّرِينَ بِمَعْنَاهُ

มุหัมหมัด บิน อาลี อัตติรมิซีย์(ปราชญซูฟีย) กล่าวว่า แบบอย่างในรอซูล คือ การดำเนินตามรอซูลและการเจริญรอยตามแบบอย่างของท่าน และละทิ้งการขัดแย้งกับท่านในคำพูดหรือการกระทำ และบรรดานักตัฟสีรหลายท่าน ได้กล่าวด้วยความหมายของเขา - อัชชิฟาอฺ บิตะรีฟ หุกูกิลมุสเฎาะฟา เล่ม 2 หน้า 542

อัลกอฎีย อียาฎ กล่าวอีกว่า

وَأَمَّا وُجُوبُ طَاعَتِهِ ، فَإِذَا وَجَبَ الْإِيمَانُ بِهِ ، وَتَصْدِيقُهُ فِيمَا جَاءَ بِهِ ، وَجَبَتْ طَاعَتُهُ ، لِأَنَّ ذَلِكَ مِمَّا أَتَى بِهِ ، قَالَ اللَّهُ - تَعَالَى - : يَاأَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ [ الْأَنْفَالِ : 20 ]

และสำหรับการจำเป็นที่ต้องเชื่อฟังรอซูลนั้น แล้วเมื่อจำเป็นจะต้องศรัทธาต่อท่านรอซูล และเชื่อรอซูลในสิ่งที่เขาได้นำมา ก็จำเป็นจะต้องเชื่อฟังท่านรอซูล เพราะแท้จริงดังกล่าวนั้น(หมายถึงการให้เชื่อฟังรอซูล) เป็นส่วนหนึ่งจากสิ่งที่ท่านรอซูลได้นำมา ด้วยมัน,อัลลอฮตาอาลาตรัสว่า (โอ้บรรดาผู้ศรัทธาทั้งหลาย พวกเจ้าจงเชื่อฟังอัลลอฮและรอซูลของพระองค์-อัลอัมฟาล/20

وَقَالَ : وَمَا أَرْسَلْنَا مِنْ رَسُولٍ إِلَّا لِيُطَاعَ بِإِذْنِ اللَّهِ [ النِّسَاءِ : 64 ] ، فَجَعَلَ - تَعَالَى - طَاعَةَ رَسُولِهِ طَاعَتَهُ ، وَقَرَنَ طَاعَتَهُ بِطَاعَتِهِ ، وَوَعَدَ عَلَى ذَلِكَ بِجَزِيلِ الثَّوَابِ ، وَأَوْعَدَ عَلَى مُخَالَفَتِهِ بِسُوءِ الْعِقَابِ ، وَأَوْجَبَ امْتِثَالَ أَمْرِهِ ، وَاجْتِنَابَ نَهْيِهِ .

قَالَ الْمُفَسِّرُونَ وَالْأَئِمَّةُ : طَاعَةُ الرَّسُولِ فِي الْتِزَامِ سُنَّتِهِ ، وَالتَّسْلِيمِ لِمَا جَاءَ بِهِ .

وَقَالُوا : مَا أَرْسَلَ اللَّهُ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا فَرَضَ طَاعَتَهُ عَلَى مَنْ أَرْسَلَهُ إِلَيْهِ .

และพระองค์ตรัสว่า (และเรามิได้ส่งร่อซูลคนใดมานอกจากเพื่อให้เขาได้รับการเชื่อฟัง ด้วยอนุมัติของอัลลอฮฺเท่านั้น- อันนิสาอฺ /64) พระองค์ผู้ทรงสูงส่ง ได้กำหนดให้การเชื่อฟังรอซูลของพระองค์ เป็นการเชื่อฟังพระองค์ การเชื่อฟังรอซูล พร้อมๆกับการเชื่อฟังต่อพระองค์ ,ทรงสัญญา บนดังกล่าวนั้น ด้วยการประท่านผลบุญ ,ทรงสัญญา บนผู้ที่ขัดแย้งกับรอซูล ด้วยการลงโทษที่เลวร้าย และทรงกำหนดให้ การปฏิบัติตามคำสั่งรอซูล และห่างใกลจากข้อห้ามของเขา นั้นเป็นข้อบังคับ 
บรรดานักตัฟสีร และบรรดาอิหม่ามทั้งหลาย กล่าวว่า การเชื่อฟังรอซูลนั้น อยู่ที่การยึดมั่นในสุนนะฮของรอซูล และการยอมรับสิ่งที่ท่านรอซูลนำมาด้วยมัน และพวกเขากล่าวว่า "อัลลอฮไม่ได้ส่งรอซูลท่านใดมา นอกจาก ทรงกำหนดให้การเชื่อฟัง นั้นเป็นข้อบังคับแก่ผู้ ที่พระองค์ส่งรอซูลมายังเขา - อัชชิฟาอฺ บิตะรีฟ หุกูกิลมุสเฎาะฟา เล่ม 2 หน้า 542

..................
การเชื่อฟังและการปฏิบัติตามสุนนะฮนบีมุหัมหมัด ศอ็ลฯ เป็นข้อบังคับแก่มุสลิม แต่กลับมีคนบางส่วนที่กล่าวปฏิญานรับรองท่านนบี กลับไปให้ความสำคัญกับการคิดทำใน่สิ่งที่ไม่ใช่แบบอย่างนบีและแทนที่จะปกป้องสุนนะฮนบี กลับทุ่มเทความพยายามในการปกป้องบิดอะฮ แล้วสร้างวาทกรรม"นบีไม่ทำก็ทำได้"ขึ้นมา เพื่ออุตริบิดอะฮในศาสนาที่คิดเห็นว่าดี

والله أعلم بالصواب
14/5/60